Susamam Şiiri - Yaşar Karip

İnsanım susamam, susamaz vicdanım
Gerekirse neslim için, Hak için yanarım
Nasıl susarım, hiç yaşamamış gibi
Zalimler boynuma geçirse bile ipi
İnsanım susamam, yaşayan ölü değilim
Gerekirse kara zindana girerim
Ama susamam, haykırarak gönülden derim
Acı çekeyim; ama İbrahim’e su taşıyan
Karınca misali belli olsun yerim

Fanilerden umut yok, öteleredir meylim
Başım ellerimin arasında, duvarlar soğuk
Bekledim, fikir çilesiyle kaç leylim
Nerede vicdanlar, sesler neden boğuk
Adalet suskun, yüzler duvardan daha soğuk
En koyu zillettir, yaraşır mı ademoğluna
Aziz Allah’tan başkasına kulluk

İnsanım susamam, susarsam ölürüm
Eni sonu, kara toprağa gömülürüm
Var mı ötesi, söyleyin dostlar
Merhamet eder mi, sürüye saldıran canavar
Birlik olursa insanlık, aşılır yüce dağlar
Gür çıksın sesler, susmasın vicdanlar
İnsanım susamam, susamaz vicdanım
Susarsak, ölürüz vesselam…