Bakmayın bana öyle mahzun bir şekilde
Acımayın bana gerekmediğinde
Gözlerinize baktığım an
Farklı şeyler gördüğüm halde
Yitirmişsiniz sanki tüm benliğinizi
Bakmayın bana öyle masum bir şekilde
Biliyorum isteseydiniz
Beni de sığdırırdınız kalbinizin bir köşesine
Duygu dediğimiz şey
Kalmamış sizde
Susmayın artık
Ne söylemek istiyorsanız
İçinizde ne kadar kin birikmişse
Bırakın da
Dağılsınlar her yere
Boncuk gibiymişçesine
Yorulmadınız mı yoksa kendinizi böyle kandırmaktan
Kötü laf işitmekten
Yerli yersiz azarlanmaktan
Hiç kırılmadı mı kalbiniz oysaki
İhanete uğramadınız mı ya da
Ağlamışsınızdır siz de gizli gizli
Sinirlendiğiniz an acıyı hissetmek adına
Olanca gücünüzle
Bastırmışsınızdır parmaklarınızı avuçlarınıza
Oysa ne gerek var kendinizi kandırmaya?
Ne gerek var haksız yere yıpranmaya?
Kaç kez yardım etti gözyaşlarınız güçlü durmaya?
Sesime mazi ve hıçkırıklar karışmışken
Sesleniyorum insanlığa
Sizin de gelmedi mi sıranız
Dilinizin kelepçelerini açmaya?
Tüm maziyi sarsmaya?..
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!