Susamadım Suya Şiiri - Hülya Özdemir

Kadın dalgındı bir o kadar
dalgındı kadın
Kelimeleri düşüncelere taşıdı
Heveslendi biraz
sır kapısı olmaya

Bir bıçak ağzıydı gözlerinin sesi
Oyun nerede bitiyorsa ki
bitiyordu
Büyütmeliydi içindeki çocuğu
Perdeleri çekmeliydi
'Şimdi zamanıdır' dedi
Bir kayık suya
Döndüremedi kağıt pervaneleri

Kadın üzüldü ve
yine üzüldü kadın
Ayrıntılar ince,saat köstekleri güzeldi
Şiirin neresindeydi?
Ezik ve yanık söylenirken
Çok,çok uzaklarda türküler

Sofalarında cumbalı evlerin
Bulduğunda kendini sessizlikle
Başlar semaverlerde
demlenen çayların özlemi
Haykırır içine çığlığı,sustuğu zaman
'susamadım suya' diyordu aralıklarla
İçerken gül suyu şerbetlerini
Dalgın sevdalıklara