susam sokağı çocukluklardan geçen
gevrek insanlardık
sevgilerde mantık arayan akılsız çömezler...
içimizdeki depremlerden sığındığımız,
prefabrik sınıflarda yetişen mühendislerdik.
yüzüne bakılmayacak insanlarla kurulan
yüzgöz dostlukların zavallı kahramanları...
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




prefabrik sınıflarda yetişen mühendislerdik. Evet bende senin gibi kou de muhendislik okudum.Ama hüsranımı 4 duvar oluşturmaz benim.
Sen tek katlı binalarda yaşadın,başkaları yuksek binalarda öldü...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta