Susalım Şiiri - Yasemin Sezer

Hep başa en başa
Sevilen eller boş
Sayamaz kaç parmak
Uzaktaki ten midir
Dokunulmayan
Anla
Yasak

İçinden ağlayan azap
Yalnızlığı tuzak bülbül gibi
El yordamı sever âma
Yakarır
Düşümden iner misin?

Alaylı telaşlarla yürünen yollarda
Arkadaşlar okşar derini
Boğulmaz çekersin
Bilirsin
Bu dünyada kahır, hülya

Teselli değil
Şafak er geç söker söyleriz
Çıkarır içinden geceyi
Günle aydınlanmak dersini
Çoktan okuduk biz

Riyâsız ömür dilinde
Sâhi tutunabilsek
Kekeme kalırız vallahi
Susalım da
Dil dilenmesin
Pişmanlık bâki

25.09.07