Yine ağlayarak bir güne daha başladım.
Başım mengeneye sıkıştırılmıştı sanki
Herşey üstüme geliyor,
İşe gitmek giyinmek bile ızdırap veriyordu.
Ne yeni aldığım ev, ne yeni aldığım araba
Ne de onca kazandığım para....
Hepsi bana boş geliyor.
Çevremdekiler bir anlam veremiyor,
Anlamıyor...
Artık derinlerde bir yerde kaybolduğumu hissediyorum.
Dünya tatlısı harika bir eşim var.
Ama O da artık kayıtsız ve çaresiz
Sessiz sessiz
Beni izliyor.
O biliyor ayrılık ve ölümden başka herşeyin çaresi olduğunu
ve susuyor...
Ve ben de biliyorum üç yıl oldu ayrı kaldığımız oğlumuza kavuşana dek
Susacak.
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 09:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Aloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/05/susacak-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!