söz istendiğince güzel
sınırsız güçlü, kanatlı, yüce
ve en acımasız, kişi çirkinleşince.
söz, insan kadar değişken
beyaz ile kara denli çelişen
’yok’u var, ‘var’ı yok kılan usta çevirmen.
söz vurur geçer de yüreği
bir alemden diğerine müfteri
yalan bile gerçek sanar kendini.
ve, sus zamanı, şifa adına
ne konuşan olsun, ne de dinleyen
sessizliğin mesajı, duyulması gereken...
Kayıt Tarihi : 18.11.2006 06:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güneş Davenport](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/18/sus-zamani-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!