Sus Yüreğim Şiiri - İlyas Baltacı

Sus yüreğim ne olur sus duymasın
Adını bile anma o vefasızın
Artık bu canın daha fazla yanmasın
Ben sustum uzaktaki yar’e
Bir kendi yüreğimi susturamadım...

Sustu dudağımdaki şarkılar
Sustu kalemimdeki şiirler
Dilim lal kalbim kor oldu
Yıkıldı bendeki bu şehir
Bu zavallı yüreğimi susturamadım...

Ben sustum şimdi
Acılarım konuşuyor
Göz yaşlarım dökülüyor
Doğan güneşim bile batıyor
Ne olur sus artık için kanamasın...

Çığlıklarımı kimse duymuyor
Duvarlar bile suskun
Masamdaki çiçekler bile solgun
Yüreğim şimdi kanrevan
Kahroluyor bu yürek sus artık sus...

Şimdi yetim bir çocuk gibi suskunum
Elinden oyuncağı alınmış gibi bitkin
Kan damlar şimdi gözümden yüreğime
Keskin bir hançer dağlar ciğerimi derinden
Paramparça olursun ne olur sus...

Belkide bu bizim kaderimizdi gönlüm
Kırık dökük yaşandı ve bitti
Hayallerim yas tuttu yinede sustum
Geçmişi geri getiremem sadece susuyorum...

Ellerimi Allah’a açıyorum son defa
Bu can olsun sana feda
Senden olmasın bize bu cefa
Bize olsun artık duaların deva
Ne olur sus artık yüreğim kahrolursun...