Sus ve Süs Şiiri - Ercan Günel

Aşka bulaştığımdan beridir,
Ne kadar hüzün varsa tarihte
Yüzleşmişimdir.

Zonk zonk atarken kalbimde…
İçimdeki evliya
Elini öpmüştür şairin.

Sus payıdır kanayan mürekkep;
Feryadım,
Asırlar zirvesini aşmasın diye,
Bir Neron’un yaktığı Roma’ydım.

Ve şiir,
Görünce İstanbul’u dibi düştü,
Terk etti Paris’i.
Hala ağlıyor Louis Aragon.

Aslında
Birazda aşka soluk aldıran
Süs payıdır.
Sendeki Güzelleme.
22/08/06-İst