Sus Ve Dinle Şiiri - Hilal Erboyacı

bir kurum / bir çalım aman da aman
sormayın / ahir zaman
küçük dağları yarattığını sanan
su döver havanda
ego tavan
yaman mı yaman / el-aman! ...

burun bir karış havada beğenmez kimseleri
dünyanın merkezi / gerer tüm sinirleri
bu yüzden göremez güzellikleri
sanırsın bir gemi / açılmış pupa yelken
evrene egemen! ...

Sus ve dinle! ..
İnsan yükseldikçe ağırlaşır omuzları
Deniz nehirlere/ ırmaklara açar kollarını
Dağ kucağında barındırır kır çiçeklerinin kokularını
Orman tüm yaratılmışa nefes / paylaşır yoğunu varını

İrem bağlarından geriye kalan hani nerede
Şeddat / Karun / Firavun ne kaldı ellerinde? ! ....