Sus ve dinle Şiiri - İlyas Gültekin

Şimdi sus ve beni dinle;

Yorgunum ama öyle böyle değil,
Derin dalgalar içinde buzdan küreler var etrafımda.
Ve ben herkese sağırım.

Şimdi dur ve beni dinle;

Acıyorum sanki bıçak kesikleri var tenimde,
Kanlar akıyor göz pınarlarımdan,
Hemde ölesiye,
Ve ben herkese kahırım.

Bekle ve beni dinle;

Dermansız kalmış ayaklarımla,
Bilinmezlikler ülkesinin en görkemli tahtını kurdum yüregimde,
Ve ben herkese fazlayım..

Gitme ve beni dinle

Bir kitap yazdım anılarım'dan,
içinde ölmeyi bekleyen insanlar,
dilsiz konuşanlar ve kitapsız inananlar var.
Ve ben herkese sessizim..

Yapma ve beni dinle;

Bir kâbus gecesi yazıldı kaderime,
İçinde öfkelenen devler ve yok olan sevgiler,
heba olan hayatlar var.
Ve ben herkese korkağım.

Bil ve beni dinle;

Ben bir tek sana güvenmiştim,
Herkes yapar ama o yapmaz demiştim,
Sen beni kendime rezil ettin,
İşte o günden sonra,
Ben herkese hissizim..

Konuşma ve beni dinle;

Hakkım varsa eğer sende,
Üstüne basa basa ezdiğin kalbimde,
Kalmadı bir nebze vicdan ve merhamet,
Ben sana hakkımı haram ettim.
Bundan sonra ben herkese minnetsizim
Herkese sevgisiz,
Herkese senin sayende rezilim...
Şimdi sus ve çekip git benden...

Sevda yelleri kaleminden...