Dedim ki, kader aslında kadersiz bir tercihtir sadece. Sadede gelince dedim, kaderim ben seni tercih ettim.
Sustuk. Kuruyan hücrelerimizi katık ederek hecelere. Bir cinayetin sözlerini fısıldadı dudaklarımız ve hiç bilmediğimiz bir dilin emanetçisi oldu kulaklarımız.
Sustuk. Biraz daha duyabilmek için duyarsızlığımızı. Kanaması bile gerekmezdi oysa etinin. Rengi bile değişmemeliydi oysa sesinin.
Sustuk. Yenilmiş kahramanlar gibi bahanesi bol hikayeden kaçıp, yeni bir dünya yarattık dünde. Unutmak için her şeyi hatırladık ilkin. Böyle olması gerekiyordu ilkin böyle olması gerekmezdi dememiz için.
Sustuk. Tabiatına yenik düşüp nasihatlerin yanımıza bir kabul görülmüş tasvirleri aldık. Yarınlardan bahsediyorlardı dündekiler. Geçmişten bahsetmek kadar anlamsızdı gelecekte.
Sustuk.
Sonra her şey daha güzel oldu konuşacak bir şey kalmasa da, yalansız.
Birkan AkdoğanKayıt Tarihi : 4.3.2013 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!