Sus Söyleme Seni Ne Kadar Çok Sevdiğimi

Aşkımı anlattım en temiz duygularla ve sevdim yine masumca kana kana, birine çok sevdiğimi söyledim ama o beni hiç sevmedi, sevmediği gibide hiç umursamadı oysa bana sadece ben seni sevemedim deseydi yetecekti! Bu kadar hırçınlaştırmayacaktın sana gelen dalgalarımı ve bu kadar küstürmeyecektin umutla baktığım yarınlara. Sende bulduğum iki satırlık huzuru iki kuruşa heybe etmeyecektin. Bunun adı sevgide aranan gerçek aşk ve yağan yağmurlar gibi sessizlikse ben seni hiç istememişim. Unut tüm söylediklerimi sil beni yazmadığın yazamadığın o iki satırlık cümlenden benliğinden…

Şimdi, pişman mısın diye soracak olursan? Seni sevmekten hiç pişman olmadım, Keşke ne kadar zaman yaşayacağımı bilsem de sana desem seni bekliyorum işte bu zamana kadar. Bu yazıyı yazarken çoğu yerde duygulandım ve ağladım bunları acımsı olsun diye söylemiyorum gerçekler her zaman fayda eder mi onu da bilmiyorum. Şimdi sen söyle aşkta köşe kapmaca mı? oynamak daha güzel yoksa susup öylece beklemek mi? ben başka daha ne yapayım, Sus söyleme seni ne kadar çok sevdiğimi! Yakışmıyor çünkü sana dudaklarında başka izler hayallerinde bazı bazı düşler var görmüyor musun? Hiç bir zaman sevemeyişinin nedeni; Soğuk olduğu için mi duvarlarım bana bu kadar yakındın sen!