Gidiyorum ve sen kolların göğsünde dolanmış izliyorsun adımlarımı. Rüzgar kokumdan geride kalan izleri katıyor kendine. Sana tek bir soluğa yetecek kadar bile bırakmıyor benden.
Göğsümdeki çatlaklardan sızıyorsun. Yüreğim akıyor terkettiğim şehrin çiçeklerine. Kanla katran bulaşıyor ellerime, yüzüme.
Derlerdi; "Aşk, kan gibidir. İçidir insanın, yaşam verir."
Sen sevgili, içim-dışım, tekrar tekrar yaşamak için ölüp yeniden doğacağımdın. Her güne yeni bir hayat verse Yaradan, aynı aşka yeniden düşerdim şüphesiz.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sevgili şair, değerli dost kalem ne güzel yazmış kalemin yüreğinin sesini kağıda. İlhamın bol olsun kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta