Sus Saati Şiiri - Emre Leblebici

Ne zaman birini sevdiğimi düşünsem
Sus diyorum kendi kendime
Biliyorum ki sevmiyorum gerçekten
Sevmeye zorluyorum nedense
Biri var, biliyorum
Belki çok uzaklarda, belki yanı başımda
Belki saçları sarı, belki de siyah
Ne bileyim işte
Belki şimdi yemek yiyodur
Ya da televizyon izliyodur
Belki de benim gibi şiir yazıyodur
Ama biri var, biliyorum
Susuyorum ve bekliyorum
Bazen, düşünmüyor da değilim hani
Acaba nerede, ne yapar, ne eder?
Sonra belkiler ardı sıra diziliyor yine
Belki maviyi seviyodur, keman çalıyodur
Belki de tatlıya düşkündür mesela sütlaca
Ama biri var, biliyorum
Şimdilik düşünmekte yetiyor bana
O biri gelene kadar susuyorum
Tıp oynuyorum kendi kendimle
Hayallerim mındar olmasın diye
Bir, iki, üç, tıp...

(04.11.2013)