Sus Ruleti Şiiri - Oğuz Düzgün

sustum, betonlar konuşunca gök aşırı
taştı yıldızlar göğsümde,
durda baklar ve nehirler
taştı başıma değen ellerinden,
hani gül dediklerin senin...

gömleğimin cebine ektiğin bakışlarından
bir sel büyümüş şimdi
dere boylarından tepelere
kirpikler, göz kapakları
ve gözler biriktiren
bir sel büyümüş
şehrin ortasına ağlamaklı...

günün sonundaysa
parmaklarım birer paratoner,
-yine de birer pençe değil-
şiirimi çarpmasın diye
ayrılıklar, savaşlar, modernizm

anlayacağın
SUS ruleti oynuyorum
susmasın diye o/nurumuz
ebedî...