Sus Pus Olmus Yuregim

Dudaklarim cigliga gebe
Senden kalan kirinti bir sessizlikle
Siyah gecenin huzunlu yuzu
Dalgalanirken bedenimde
.....
Yildiz ve ay
Goz yaslarini akitirken gecenin siyahina
Ha/ dustu ha/ dusecek
Sinmis bir koseye sessizce
.....
Sıkısır kalirim duvar diplerine
Omuzlarimda gecenin siyaha calan yani
Sende kalan kirintida
.....
Bir martının kanadında
Buluyordum bir avuc umudumu
Lakin cok surmuyor
Dusuyordum aniden yere cakılıyordum
Her bir kırıntıda
…
Mecalim kalmadı kala kaldım
Cakılı kaldıgım yerde
Senden kalan kırıntıda
Simdi dudaklarıma surdugun siyah muhurle
Sus pus olan yuregimle
…..
Her gecemde icim acıyor sevdam
İcim kanıyor senden kalan
ses/siz/lik/te