Canım hiç bukadar acımamıştı
Sen sus ben pus
Kendimi hiç bukadar yüzsüz
Arsız hissetmemiştim
Her defasında merak eden
Her defasında yazan ben
Ya ben çok sevdim
Ya sen az sevdin
Ya ben sevildiğimi belledim
Ya sen sevemedin
Bir haber yok
Sen sus ben pus
Aklımdan çıkmayan
Bedenin
Ruhumla özdeşleşmiş
Haberin yok
Ya çok sevdim ya daha çok
Beklenildigimi bileyim
Bana bir işaret at
Her gün güllerle karşılarken
Şimdi yeller esiyor naçar
Ey yarim sen sus ben pus
Hayat durmuş Ne çıkar
Can yanar can yakar
Beklemelerdeyim
Kayıt Tarihi : 20.7.2020 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kavun Ve Ardıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/20/sus-pus-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!