Sana bakınca yüreğim kocaman olur
Gökyüzü küçülür
Ben büyürüm...
Sana bakınca güneş parlamaz
Mahcup olur, ışık vermez..
En değerli taşlar mat kalır
Sana bakınca,
İnci kabuğuna saklanır
Tavuskuşu kuyruğunu kıstırır...
Sana bakınca
Ellerimi buz keser
Dilim dolanır, düğüm olur
Deniz parıldamaz, yakamoz bile olmaz..
Sana bakınca
Öyle bir parlarsın yüreğimde
Öyle bir gölgen düşer ki ardına
Senden başka herşey
Ama herşey pus olur.
Yıldızlar bile görünmez
Dilim sus olur.
Kayıt Tarihi : 21.1.2012 16:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Bozdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/21/sus-pus-20.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)