Sus Payı Şiiri - Gülşah Eylül

Bardaktan boşanırcasına yağmur yağsa üzerime
Bu gece,saklayamaz gözyaşlarımı.
Bu yaşlar ki,
Yıllardır kimseye anlatamadığım sevdamın
Yıldızlara ödediği sus payı...
Kaldırıp atamadım içimden
Rüyalarıma girmeye bile
Tenezzül etmeyen adamı…
Yalnızca hayallerimdi bu aşkı besleyen
Ama onlar da benim gibi
Çaresiz ve yalnızdı.
Kırıp zincirlerimi gelemedim yanına
Çünkü sana hislerimi hissettirebilmem imkânsızdı.
Bu sevda tamam olmadı hiçbir zaman
Kimseden onay almadı.
Hep içimde bir sır gibi gizli kaldı.
Kararsız, yararsız, zamansızdı.
Ve bir o kadar anlamsız gündüzlerde
Aşk; hayatın hiçliğine karışırdı.
Ahenk kazanırdı gecelerde.
Ama ben karanlıktan korkardım
Ve sen bende hep aydınlık hep beyazdın.
Ne sokak lambaları
Ne mehtabın içimi sızlatan ışığı...
Sen ne zaman kaybolsam
Şu koskoca dünyada
Sığındığım tek liman...
Vehimlerle geçip giderken zaman
Bende hiç bitmeyen hazandın.
Yağmurlarla beraber
Şiirler akardı mısra mısra
Evlerin saçaklarından...
Kalbimi onlara sarar
Sana yollardım.
Ama hiç açmadın kapını
Topladım sokaklardan
Ezilen gururumun parçalarını…
Gurur diyorum
Hani o aşkta olmaz sandıkları...
Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor üzerime
Yine de saklamaya yetmiyor gözyaşlarımı.
Bu yaşlar ki,
Yıllardır kimseye anlatamadığım sevdamın
Yıldızlara ödediği sus payı.