Sus Mevsimi Sancağı Şiiri - Gül Şenel

Yolların çekişleriyle çekişip durdum,
Gelemeyen ayaklarımı çıkardım.
Ayaklarım yakarken kardelenlerimi
Ayaza çekmiş ümitlerime soyundum.
Sana varamayan sözleri yutkundum.
Seni göremeyen gözleri mile sundum.
Yanık yarların Gayya’sıydı yalnızlığım,
Yalnızlığımın sarplığına asıldım.
Suskun feryadımın yankısındaydı adın.
Uzattım defalarca sesimi sana,
Defalarca adın çağladı arzda,
Sen duymadın.
Sen duymayı saklamıştın yârına,
Yanlış yârların burçlarına çekilmiş
Sus mevsimi sancağım
Süzülsün efkarıma.
30.11.2013/sus mevsimi yarından