Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sus konuşma
Bizanslım…
Kaderiniz olan
Konstantiniyye’nin
Bundan sonra İstanbul olacaktır adı
Peygamberimiz buyurmuştur
Yüzyıllar önceden…
Bil ki Bizanslım,
İstanbu’lu kaderimizden
Ne sen kaçabilirsin
Nede ben.
İyisi mi sadece gözlerimizle konuşalım
Bak gözlerimin içine
Ve vur mührünü
Yüreğime…
Sevgiye., aşka en çok kapı açan şehirden ., o şehirli sevgiliye yükselen bir yürek sesi...
Kaleminize sağlık sayın Nebi Ünler..., güzel şiirinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta