Sus konuşma, açma ağzını.
Ben görmek istiyorum güzellikleri.
Anlatma ağacı, meyveleri
ördekli dereleri...
Toprakta yetişen çiçeği
Tarladaki üreyen ekini
Ben görmek istiyorum esmer çiftçiyi..
İnsanlar gülüyor deme bana.
Vapurda şakalaşan
trende konuşan
parklarda oynayan çocukları
süzmek istiyorum
yıkarak bu duvarları...
Sus, açma ağzını.
Anlatma bana duyduklarını.
Yarından korkmayan
gözlerinde çiçek açan
insanları istiyorum.
Onlarda mutluluk
onlarda güzellik görmeyi bekliyorum.
Sus, konuşma.
Senin tatlı dilini değil,
Gözlerindeki gerçeği ver bana.
Gözlerimde yaşat dünyayı
Ben görmek istiyorum
yürekten gülen insanları...
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Ziya Leblebici](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/15/sus-konusma-7.jpg)
Senin tatlı dilini değil,
Gözlerindeki gerçeği ver bana.
Gözlerimde yaşat dünyayı
Ben görmek istiyorum
yürekten gülen insanları... Duygularima tercüman oldugunuzdan dolayi tesekkür eder yeni siirlerinizi beklerim sevgilerimle Ozan Güner Kaymak / Amsterdam
TÜM YORUMLAR (1)