Sus İkliminde Vuruldum

Sus ikliminde vuruldum anne
Göğsüme güneşin ilk ışıkları saplandı
Yaralı hâlime bakmadan
Bakmadan tek göz kırpımı
Dağlar beni arşınladı
Bana doğdu karanlıklar
Haykırışlarım katrede boğuldu
susturuldum
Sus ikliminde vuruldum anne

Sen değilmişsin gibi ilk kan veren bana
Alnımın ıslak mendili
Derdimin bitmez kandili
Yaralı uykumun ilk ninnisi
Sen değilmişsin gibi
İkrah ederler, unutayım diye
Ebrâr-ı agûşunu
Dün, kalbimin kaç damardan beslendiğini bilmeyen
Bugün sana yordam târif eder oldu
Sen değilmişsin gibi ilk kan veren bana

Sakıncalı zamanlar büyüttüm yüreğimde
Hem de taşıyamayacağım kadar
Özür dilerim, gene sana güvendim
Dilim taştan lâl
Elim taştan bîhâl
Ben sende diriliyorum, inan
Bir kelîmen güldürür beni
Zirvesinde her nevî âfâtın
Bir kelîmen var
Özür dilerim, gene senden habersiz
Sakıncalı zamanlar büyüttüm yüreğimde

Muş - 12.09.2010