Sus Gönül Artık Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kırdılar yüreğimi ne edeyim?
Başımı alıp gurbete gideyim,
Yine gözyaşım ab-ı revan oldu,
Artık neyim kaldı ki ben vereyim?

Yaralı ceylan gibi biçareyim…
Yine tüm okların hedefindeyim,
Sus gönül artık yeter, üzme beni,
Tükendi sözlerim ben ne diyeyim.

Kavim, kardeşe gittim hep kovuldum;
Beni ele saydılar unutuldum,
Sevdam beni yıktı, yâr beni üzdü!
Artık ben şu dünyada çok yoruldum.

Yüreğim hep kanıyor, derdim dinmez
Benim yaram derin acısı geçmez,
Annemden başka beni anlayan yok,
Pek fazla şey bilmem, şu aklım ermez.

Hep bir aymazlık tır sürüp gidiyor,
Dünya bana zevk û sefa vermiyor,
Yılardır Çobanoğlu haykırıyor!
“ Tüm yüreklere kulak verin” diyor.

16.02.2014
İstanbul