Sus Gönül Şiiri - Ferhat Uçarkuş

Harfler aşka küsmüş kelime mahpus
Sus artık ey gönül ne olursun sus
Sürekli konuşmak sana mı mahsus
Sus artık ey gönül ne olursun sus

Ilgıt ılgıt esen yel'de susuyor
Bülbüle sırt dönmüş gül de susuyor
Yar diye haykıran dil de susuyor
Sus artık ey gönül ne olursun sus.

Bıdı bıdı etme kendi kendine
Boynunu geçirdin aşk kemendine
Şimdi oturup da ağla derdine
Sus artık ey gönül ne olursun sus.

Gözlerde yoruldu gecelemek ten
Dil bıktı yar adı hecelemek ten
Yeter sen de vazgeç gevelemekten
Sus artık ey gönül ne olursun sus.

Bağırsan ne fayda duyanın var mı
Bunca yıldan sonra işe yarar mı
Akıl umut kesmiş sence arar mı
Sus artık ey gönül ne olursun sus.

Günahım bu derde ağır demem mi
Yar duymuyor olsa sağır demem mi
Feryat çare olsa bağır demem mi
Sus artık ey gönül ne olursun sus

Bak Uçarkuş bile kesti sesini
İçinde bıraktı her uktesini
Firdevs'e sakladı tüm hevesini
Sus artık ey gönül ne olursun sus.