İçimdekileri anlatsam anlayan
Beni can kulağıyla dinleyen olurmu bilmem
Sus ey duygularım ne olur sus
Şimdiye kadar konuşmasını birtürlü öğrenemedin
Şimdiden sonramı öğreneceksin
Yardım edin demesini bilmezken kimden yardım dileyeceksin
Hayat acımazken insanlardanmı bekleyeceksin
Yok olmaz ne olur sus
Yıllardır uyanmadığın derin uykuna tekrar dal
Yoksa dayanamayıp konuşmaya
Sessiz söyleyemediklerini haykırmaya başlayacaksın
Sözde dost bildiklerim etrafımda pervane olacaklar
Hepsi kanatlanıp iyilik meleği kılığına bürünecekler
Rahatlayayım derken kendini dipsiz bir kuyuda
Tek başına yapayalnız bulacaksın
İyi günde dost bildiğim
Canımdanda çok sevdiklerim
Birden ortadan kaybolacak
Eyyyyyyy içimde esir ettiğim
Zincire vurduğum duygularım
Beni kandıramazsınız sizi dinlemek istemiyorum
Ben sizi ömür boyu hapse mahkum ettim
Siz beni değil
Ya kuzu kuzu kabullenirsiniz
Yada idam fermanınızı kendi ellerinizle imzalarsınız….
alişya
23.04.1995
Kayıt Tarihi : 28.3.2009 03:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!