Sus dedin sustum Şiiri - Veli Can

SUSDEDİN SUSTUM
Sen dedin..
Sus dedin …
Suskunluğa büründüm
bana zaman ver dedin..
bana sen sus dedin ben de sustum
Oysa suskunluğum gidişimin sesiydi sen duymadın
Sandın bekler oysa ben beklemek için susmadım ki
Gidişler sessizdir. sen bilir misin bilseydin belki de demezdin
Artık keş keleri çıkarsan cebinden ve koysan toprağa yeşerir mi
Yeşermez..
Yeşeren hüzündür.
Filizlenen kederdir.
Seni bulunca anlarsın
Durursun geriye dönersin aklına gelirim bulmak için bakarsın
Bakarsında bulduğun suskunluktur kucak açmıştır sana…
Olamaz gidemezsin dersin ama giden gitmiştir.
Sen dedin..
Sus dedin …
Suskunluğa büründüm
bana zaman ver dedin..
bana sen sus dedin ben de sustum
Ardından bakarken hiç düşündün mü beni
Düşünmedin beni bende düşünmeyeceğim seni dedim ama yapamadım
Düşlerim ile yaşam arasında sıfır metre vardı o arada seni düşündüm
Geceye acılan pencereden sızlayan içimi havalandırdım
Temizledim yıldızları savrukluktan kurtulmalıydım suskunda kalmalıydım
Sen dedin sus dedin sustum…
Suskunlukla konuştum suskunluk sustu ben sustum
Düşen sessizliği suskunluğun gözyaşı çınlatıyordu
Kefenin mezarı sevmesi gibi sevmiştim suskunluğu
Senden son kalandı bana senden sonra son duyandı beni..
Sendin kapıyı çalan ben değildim oysa kapıya çıkan
Bakmış ve şaşırmıştın bu sen olamazsın diyerek bende değildim ki benden kalan senin bıraktığın son demdi sana kapıyı açan
Sen sus dedin bende sustum…
Tutkunlukla baktığım sendin eskiden
Sonbahardı içimde esen dökülürken yaprakları kalbimin
Sana bakan senden sonra kalan bendim
Sen gidendin oysa dönüşü olmayan bir yola girendin
Ben yol ağzında beklerdim sen öyle derdin
Oysa beklemek ölüm dü sen bilmezdin sana açılan kapıda duran ben değildim
Senin son cinayetin di sana bakan
Kilitlemiştim dudaklarımı açılış saati yoktu saatlerin çarkı koptu
Oysa bana kal deseydin sana seni içimde nasıl büyüttüğümü
Anlatacaktım ama olsun suskunluk dinledi beni artık gider misin
İçeride suskunluk var üşür kapatmalıyım kapıyı
Beni bırakmayan oydu benim değer verdiğim o oldu sen git artık fazla bekleme burada
Sen giderken kaybetmiştin boşa arama bıraktığını ya da bıraktım sandığını
Yani nasıl derler yağmur toprağı nasıl severde dolar ya tüm hücresine suskunlukta beni Sevdi doldu tüm hücreme
Oysa kuruyan dala şifa değildi ki su
Ben kurumuştum…
Durmuştum …
Durulmuştum …

Düşgözlü …11 / 02 /2007