Sus Çocukluğum Şiiri - Nuray Küsem Gültekin

Göğüs kafesimde ağırlıyorum
Bu gece
Dağ gibi yığılmış çocukluğumu
Eyy hayat!
Bana kaç gece daha gerek
Belime vurduğun kürek
Adım atmaya yok ki cesaret
Ağrılarım sancılarım ağırlanıyor
Bu gece
Bağrımdaki kaya değil ki yürek
Sus!
Sus çocukluğum
Bez bebeklerimde kaldı umutlarım
Şimdilerdeyse göz bebeklerimde
Bak!
Çizdim boyadım sonra sildim seni
Al! boyayı eline
Boyama sırası sende
Akıp giden yetişkinliğimin boyasını
Yeniden sen boya
Hatta durma! otur ağla
Bir sana bir de bana
Sadece aklım kalsın aklında
Bir de hayalinde sûretim
Sus artık sus!
Çocukluğum sus! ..