Sus Be Gönül Şiiri - Keyfe Keder

Sus be gönül!
Ne halden anlayan var,
Ne de hâl’de olan.
Kim dedi sana ‘sende olmayan gözü’ gönül gözün yap diye.
Sanır mısın her bakışın aktığı pınar yüreğinedir.
Çorak topraklardır gördüğün serap.

Sus be gönül!
Sus ki; kanamasın dikiş tutmaz yüreğin,
Tenha akşamlarda kaybolmasın us’un.
Sus gönül, sus ki yangın yeri olmasın kalbin,
Kalmadı söndürmeye ne sabrın ne de mecalin.

Sus be deli gönül, sus artık!
Kendin çalar kendin oynarsın,
Sükût-u hayal sahnesinde,
Seyircileri acı elem ve keder olan
Gecenin en karanlığında.

06.12.21017 saat:02.27