Sus Artık Yüreğim Şiiri - Vildan Uyar

beni aşka bağlayan
ben kaçtıkça, aşka koşan...
hep sevdin...
özledin...
bekledin...

ben 'bekleme' dedikçe
direndin en soğuk ayazlara,
rüyalara gönüllü kaptırdın kendini
'mutluyum' dedin
istemesem de ben
aynalara yüzümü güldürdün...

imkansızların peşinden koştun
imkansızlıkların oldular..
sen koşarken rüzgar da
ben rüzgarında kaldım
ve ardın da...
yetişemedim...

koyverdin kendini 'sevdanın kollarına'
beni hiç mi düşünmedin?
acıyı yaşattın bana..
hüzünle dans ettim kaç gece
ve kaç sabah koynumda uyandı hasret..

söyledim....
dinlemedin beni...
imkansız olanı istedin
kıyamadım yine de sana...
beni de peşinden sürükledin...
...

tamam yüreğim...
tamam.
vazgeçilmiş bile olsa mavilerden..
ve yaşanılası yeşilinden...
düşlerden...

sana söz...
söz yüreğim.
ayrılmayacağız O' ndan...
vazgeçmiyoruz yüreğim.

sen sev...
ben kanarım...
sen sevdanı yaşa içinde...
ben senin için göz yaşı dökerim...

ama ne olur 'sus artık yüreğim'
sus ki...
daha fazla üzülmesin....
içinde ki fırtınalar ona dokunmasın...
ateşler sıçramasın etrafına...
yakmasın...
yanmasın...

sevilmesen de doyasıya...
sen yine de 'sus yüreğim'...
O bilmesin...
duymasın...

O' nun daha mutlu olması için...
hep ama hep
gülümsemesi için..
ne olur 'sus artık yüreğim'

sen 'yar' desen de
o seni 'yar' bilmesin...
sen sevdanı yaşa içinde...
ben, senin için göz yaşı dökerim...
ama 'artık ne olur sus! '
sus be yüreğim...

sus ki;
ölmüne sevesin...
sus ki;
son nefesime kadar
kanasın benim içim...

içinde açan çiçek hep yaşasın...
alıp başını gitmesin diye...
ne olur 'sus artık yüreğim'...
sus!