“Ölüm bu, Allah’ın emri” diyeceğim ya
Toprağa bırakamam ki yüreğimi sen dururken
Elini ayağını öpsem vazgeçer miydin benden
Düşer miydi koca çınarın gölgesi üzerimize
O köhne garda değilim, bekleme boşuna artık
Kaçırdığım trenlerin haddi hesabı yok, bilesin
Uğurlamaya gelmiştim ya hani gözlerini
Hani bir asker mektubuydun sen ucu yakılmış
Bıraktığın o koca boşluk hala dolmadı sevgili
Kırk yıllık kahvenin hatırı da dolmadı zaten
Nasıl silebilirim gönlümdeki yürek izlerini
Nasıl uçabilirim Kaf dağının ardına sensiz
Diyeceğim her şey o kadar sessiz ki sevgili
Sus artık, toprak beklesin bizi
Biz korkusuzca yaşayacağız sevgimizi…
Kayıt Tarihi : 11.8.2014 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Nayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/11/sus-artik-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!