Sus Ağlama Gözlerim Şiiri - Ufuk Güney

Geceyi mesken tuttu gözlerim
Ağlayan gözyaşlarımı kimseler görmesin diye
Gündüzler sizin olsun
Çünkü sayenizde karanlığı mesken tuttu gözlerim
Aydınlık umutlarla doluyken kalbim
Gözümden akan gözyaşlarım senin eserin
Gel kaldır kaldırabilirsen
Ardında yıkık dökük bıraktığın boş odamın duvarlarını
Ben sensiz dünyayı neyleyim aşkım
Unutmadım seni
Unutsamda yaram çok derin
Acıyor yüreğim ta derinden
Seni söküp atamıyorum kalbimden
Derinlerde bir yerlerdesin
Bedenimin ücra köşelerindesin
Gezerken anılarla dolu caddelerde sokaklarda
Gezdiğim tüm yollar kan akan nehirlere döndü
Sayende damarlarımın ve beynimin
Sessiz çığlıklarına söz geçiremiyorum
Aşka dair tüm duyguları beynimdeki tek kurşunla vuruyorum
Gel söndür söndürebilersen içimdeki volkan misali yanan ateşimi
Susan şarkılar gözümden akan yaşlar bile isyan eder oldu
Beni koyup gittin ardında
Neolur dön ne olur dön beni bırakma neolursun
Yine tut eskisigibi ellerimden
Seni seviy0rum diye haykır uçsuz bucaksız diyarlara
Sana içimdeki sonsuz aşkla haykırıyorum
Sen benim ilk ve son aşkımsın diye
Gezdiğimiz tüm soskaklara haykırıyorum
Geceyi mesken tuttum
Ağlayan gözyaşlarımı kimseler görmesin diye
Gündüzler senin olsun
Çünkü sayende karanlığı mesken tuttum
Aydınlık umutlarla doluyken kalbim
Gözümden akan göz yaşlarım senin eserinken
Hiç acımadın bana ve beynimdeki tek kurşunla bitirdin beni
Bozuk paragibi harcadın ölümsüz sevgimizi
Seni yer yüzünün hiddetikadar
Gökyüzünün şeddetikadar çok sevmiştim oysa
Beynimdeki tek kurşunla hiç acımadan yaşarken öldürdün beni
Beşkuruşa harcadın beni
Nalet olsun böyle aşka
Nalet olsun böyle sevdaya
Çünkü sen kalleşsin kalleş kalleş sevgili...