Sus Şiiri - Zamanın Ötesi

• 

  Tuna Kafkas

  .
  ...
  .
  hızır ilyas tepesinde bir yetimhane türküsü gibi,
  şimdi ayrılık…,
  
  kızıl yaprakları
  katmer katmer ayrılıp,
  mendile sarılmış goncanın;
  kış ikindisi akşam ayazında,
  göz yaşıyla ıslak kaldırımlara
  bırakılan bir gül dalı gibi,
  terkedilmiş ve ıssızım…,
  
  ideolojisi olmaz ayaklar altında kalmanın,
  ve ah ki;
  evrensel bir buğu gibi göz pınarlarında,
  ölümsüzlüğe mütemayil bir nefesken, ve;
  kendisinden gayrısını istemez bir kafes müstakili,
  ve insanın hayatta bir kere öleceğine kaniyken,
  sadece tomurcuk gülleri değil,
  baharın en tazesini getirdin sen bana…,
  ve bir ölüyü dirilttin,
  her yanım kan kızılı gül içinde…,
  
  şifa bekleyişlerinde yorgun düşenler,
  sevilmeyi itham ederler gafillikle,
  yatalaklık yakıştırırlar kötürümce,
  oysa beşerce korkular,
  her dem kamçılanarak yenilenir,
  ve her dem gençtir,
  körpedir/diridir; var olmak umudu,
  ve hasret; yürekte ince bir sızıdır ayrılıkta,
  ve unutmak da,
  susmak da meşke dairdir,
  unutturan mey olsun yeter ki…,
  
  bir var bir yok değil,
  hem var, hem yoktur,
  bulup bulup yitirmeler…,
  kan gölüne dönmüş,
  geceden kalma bal gözlerin,
  ak ak oluşunu gördüm…,
  şafakların söküşüdür;
  sırra kadem basmış yârenden,
  arta kalan hatıralarda yaşamak…,
  
  tan yeridir;
  zuhuratın içinde kalmaktır,
  yürek kovuklarında ve
  meydan ortasında tenhalıktır,
  çölde gölgelik vehmi,
  sağnak altında duldadır,
  özlemek;
  ah,
  .
  ...
  .

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
  Zamanın Ötesi

  çok güzel bir şiir, kutluyorum. elinize sağlık.

TÜM YORUMLAR (2)