Sus Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Sus

Sus konuşma !
Sen sus ki;
Benim yüreğim,
Paramparça olsun.
Beni yorma!

Sessizce sol yanımdan,
Ruhumdan, benliğimden,
Örselenen gözyaşlarıma,
Aldırmadan çekip git!

Susuyorsun ya hep,
Hiç aklına geliyor mu?
Bu susmalarından usanıp,
Ya ben susarsam, ya ben,
Ebedi çekip gidersem,
İşte, o zaman konuşsan da,
Fayda etmeyecek.

Bundan sonra, gücün varsa,
Hadi bakalım, beni konuştur.
Eski ben gayrı meftuna oldu.
Yeni ben, dağlarda can bulacak!
Ve şimdi, ben susuyorum..!

Bilgehan Emirşanoğlu