Sus Şiiri - Tahir Dinç

Sarhoşluk içinde bir gece garipliği
Bütün varlık kaos ve eşya sitemkar
Sırrı derinleşmekte karanlığın
Geçti geçiyor bir bir önü sonu olanlar
Susuyorum.
Ve ay kadehini toprağın bağrına döküyor
Ölümün ümitle gülümsediği bu yerde
Yüzün ayın çehresinde
Hiç eskimeyen eski bir perde
Susuyorum
Her yer sessiz
Sonsuzla bütünleşiyor her şeyin diğer ucu
Zulmet yırtılmış ve karanlık geceyi boğmuşken
Sen de sus
Yağmur istemiyorum.