Sus (*) Şiiri - Cumali Karataş

Sızılarım tutar gece yarılarında
Yediveren iç kanamalarım başlar.
Sisli şafaklara dolarım yangın yeri yüreğimi.
Gözlerin gelince aklıma.

Dalgaların savurduğu bir saman çöpü gibi
Beyaz köpüklü suların sarhoşluğunda
Ayaklanır yabanıl duygularım,
Sus, sus dedikçe her bir çocuk gibi,
Sözlerin gelince aklıma.

Sen kendini tutsak etme bensizliğine
Kapatma perdelerini viran yüreğinin.
Üzüleceksen eğer üzüleceksen,
Ben sus-pus olayım, susayım...
Bilme derdimi, istersen kan kusayım;
Lâl dilli şarkılarımın kemanını kırayım,
Özlemin gelince aklıma.

*(Tay Dergisi/Sayı:134/Kasım-Aralık 2013)