Sus! Şiiri - Feyza Muhurlu

Sus..
Pişman olacağın sözler verme,söyleme altında ezilme
çünkü; tutamayacaksın kendin inanmalısın önce
gökyüzündeki yıldızları nasıl indireceksin ki?
Boşuna..!

Öyleyse SUS..larınla kalsın için...

Handikaplarla aşındırma, kendin ol uzaklarda
uçarıdır durdurulmaz kırılgan yüreğim
nezdinde bir günse hevesin
nazarımda bir ömürdür bilemezsin
ki dağları aştım, aşındırdım kendimi belki yoruldu dizlerim
b/akışında eğ(il) lenmez, uzaklara bakar gözlerim..

Hem daha ulaşamadım, yolum uzun gücümü alma
yolumdan döndürme, nafile uğraşma
sabrım ve sevgim yaşatandır
denizlerim özgürdür masmavi
girilesi ama boğulmak mecburi..

Saplanıp kalma, saçılsa da her yana en nadidedir parçalarım
sana ricam yoktur tükendi, kanatlarıma dokunma
sığınmam limanlarına sakın! aldanma
sebebim, hala yaşıyor oluşum inancımdandır, hiç yorulma..

Öyleyse; SUS!
bu en iyi başardığın eylemdir!

Yani; Gölge etme, başka ihsan istemem

Bir eflatun..
24 Kasım 2011-16:00 İzmir