Biliyorsun çekip gittin
Beni yalnız bıraktın
Kalbimi çok acıttın
Çekilmez ızdıraplar yaşattın
Artık konuşma,sus!
Daha fazla ağlatma beni...
Madem ki hiç sevmemişsin
Benimle hayatını renklendirmişsin
Yalnızca gününü gün etmişsin
Hâlâ neden konuşuyorsun?
Yeter, artık konuşma!
Daha fazla kırma kalbimi...
Unuttuğunu söylemişsin
Öyleyse anma artık beni
Başka birilerinin yanında
Benden,bizden bahsetme
Ne olur,artık sus!
Bari, sana aşkla bakan
O masum gözlerimi düşün
Seninle çarpan kalbi anımsa
Sana söylenen güzel sözler hatırına
Daha fazla konuşma!
Hiç olmazsa yıkılan kalbimi
Daha da kırıp incitme
Ne olur,artık SUS! ...
17.09.1976-Sıhhıye/ANK.
İbrahim KavasKayıt Tarihi : 26.8.2010 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk şiir denemelerimin arasındaki bir çalışmamdır.İlk şiirlerimden şimdiye kadar ancak bir-kaçını sayfama eklemiştim.Bu şiirimi de ekleyip eklememekte çok düşündüm.Bakalım, belki beğeninizi kazanabilir diye kaydettim.
aşkın bittiğ denilecek sözün kalmadığını dedirten dizelerdi....
anlamlı ve değerli çalışmanızı yürekten selamlıyorum......Emeğinize yüreğinize sağlık....başarınızın devamını diliyorum.......ilhamınız sonsuz.... kaleminiz tükenmez olsun......
şiire ve şairine saygılarımı sunuyorum.....
'Sevdiklerimizin konuşmasını elbette isteriz... Ama severken, beraberken, herşey yolundayken...
Ayrılık zuhur etmişse... Kopmuşsa aradaki bağlar, işte o zaman gereksiz, eleştirel, dedikoduya yönelik konuşmamak gerekir... Ve galiba en iyisi susmaktır...
Şiirde yazıldığı gibi...'
Değerli Hemşerim, her zamanki tadındaydı şiirin... Beğeniyle okudum... Tebrik ve takdirimle... Sevgiler, selamlar sayfandan...
TÜM YORUMLAR (26)