Sus
...Ko
..........nuş
..................ma
Beni bırak öldüğüm yerde
Uzak dur
......Do
............ kun
.................ma
Her dokunduğunda
Tesbih böcekleri yuva yaptı koynuma
Şimdi sus
Susalım çığlıklarla
........su
.............sa
...................lımmm
Ölüm soğukluğunda
İklim sağır
Mevsim sağır
Biz sağır
Gemiler yanık
En güzel hediyen
Tesbih böceklerinden yaptığım kolyen
20 / 11 / Kasım
Gülçin DemirciKayıt Tarihi : 20.11.2009 06:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/20/sus-199.jpg)
kısa, kesik ama yoğun...
Az söz, az kelime, çok ifade...
Süperdi...
Susmak da çok şey anlatır bazen.Hemde çığlık çığlığa.
Kutluyorum,sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (31)