Sus Şiiri - Mehmet Fuat Atalayer

Sus
Gece yarısından daha sessiz
Bir bardak su ile yutkun diyeceklerini
Çöl ateşine döndüğünde kanın
Karış geceye
Nefesinle kus öfkeni…

Sus,
Düşünme bile
Bilmediğin yüz kasların konuşsun
Senin yerine,
Gözlerinle yeri arşınla
Her santimetre karesini
Hiçbir şey yokmuş gibi konuş;
Erdemdir, becerebilirsen…

Sus,
Bırak konuşsun
Sen biliyorsun
Kopan fırtınalarını
Bir kaşık suda
Bir nefese muhtaç bırakırsın
Amma değmez…

Sus,
Deli akan kan,
Ruhundaki çığlık
Uyutmayacak biliyorsun
Bir adım uzak duracaksın
Düşüncelerinde,
Birkaç mısra yazıp
Akıtacaksın – o da belki –
Zehri – öfkeyi –
Bedeninden…