Sus Şiiri - Nesrin Yıldırım

Senin dar zamanlarında, daracık yollarında yalandan yol aldık.
Kestirme yollarda ayrıldık, sen o sokağın duvarını yıktığında.
Sen ağladı gözüm, kan oturdu gözüme...

Kan kustum kan..
Kanayarak sustum...
Susarak kanadım...

Şimdi geri dönme..
Dönüp ardına bakma, orda değilim.
Çoktan yol alıp önüne geçtim...
Yetişemezsin... Yetişeme...

Cehennemimde ödedim seni sevmelerimin bedelini..
Gölge etmeyesin cennetime...
Şimdi küllerimi savuruyorum...
Yaralarım artık acımıyor ama iyileşmiyorda.

Ben sustum. Susmalarımı susturdum.
Sessiz çığlıklara boğdum içimi.
Parmak uçlarımda yürüdüm, içimden geçip giderken.
Sessizce çekip kapıyı, çıkıp gitim.
Ses etme diyordu aklım... hiişşşşş ses etme....Uyandırma içindekileri.

Ben sustum. Susmalarımı susturdum.