Değişirken her eşyanın giysisi,
İnsanın dünyaya açılan penceresinden,
Sanki bir kabus görüyormuş gibi,
Kaçarız hep, acı veren o gerçeklerden...
Daralı ufkumuz ayırt etmekle hayatı,
Farkında olmasak da hiçbir zaman!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
