Sürüyorum Şiiri - Zennehar Yılmaz

Güler yüzler sanki söver gibi gelmişe geçmişe Yarına söyle canlar nefes mi dayanır can mı dayanır Kâinata inat kefensiz topraklara gömülüp gidiyorum Hezimete uğramış sevgileri ayak tozumla ardımdan sürüyorum Öfkeyle bakışım var keskin kılıç örsünde dövülmüş gibi Kılı kılından ayırır gibiyim ömre can mı yoksa set mi dayanır İsyankârlıkla aykırı yollar dolanıyor ayaklarıma inatla sürgülüyorum Ucunu kaçırmış hayat yumağını kadere dolayıp sürüyorum İbadeti yokmuş gibi hayatın günahına sarmalanır sanki bedenler Sürgüne çekilen ruhları ezip görmezden gelenler Ruhuma bir Fatiha okumasını bile bilmeyen yüreklere serilmişim Ölümsüz sandığım kahırlı zamanın sandalını küreksiz sürüyorum Beynimde hükümlü bıraktığım düşünceler firarda Gardiyanı olan kalbim bin bir isyanda yetişin derki im da, da Gidecek yer bulunur mu bilmem bir daha her cümlem esirim Savruk düşünceleri serdim rüzgâra lodoslar eşliğinde süründürüyorum 26 Nisan 2011 Salı, 18:19:33