Yüzyıllık bir uykudan uyanmış gibiyim.
Ömrüm kayıp.
Ruhum yorgun, düşmüş bir şehrin sokaklarında.
Sesine sürüyorum atımı,
Şehrin terk edilmiş gölgelerinden.
Yaşanmamış aşklar nehirlerinden,
Yıkılmış köprüler geçiyorum.
Uçuşuyor yanık sayfalar rüzgârla
Yarım kalmış şiirler duyuyorum.
Bir mezardan fışkıran çiçekler görüyorum,
taşında adım yazılı.
Sana doğru sürüyorum atımı.
Duygu HacıosmanoğluKayıt Tarihi : 22.5.2012 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duygu Hacıosmanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/22/suruyorum-atimi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)