varacakları yerlere vardılar
daha sonra
korku doldu yüreklerine
ve
durdular
yürüyemediler
ve
yürüyenlere taktılar karanlıklarını
küfrettiler küfrediyorlar
sıcaktan kaçtılar
soğuk yataklarında yatıyorlar
ıslak ve kaygan
sevgisiz duyarsız
ve duasız
olur mu
bayrak ellerindeydi
işçiler yoluydu
ufku solucan gibi dolanan
koca bıyıklı dostum benim
yaşadığına kuşkuluyum
karanlık ve küfredensin
kaçak kavgasız ve duyarsızsın
bir taş gibi
hiç kızma
gelecek benim elimde
kale de
bayrağı da aldım elime
güzelim çocuklar geliyor
geride
ne güzel de gülüyorlar
korkmayacaklar küfretmeyecekler
biliyorum inanıyorum
duaları kaleleri olacak
sevgileri de ellerinde
ve
sen iki büklüm
kalacaksın
soğuk yatağında
koca bıyığını burarak
durağan ellerinle
tespih sayacaksın
ve
teslim olduğuna
sürüye katıldığına
yanacak mısın?
12 Eylül 1987 Rostok
Nurettin KurtuluşKayıt Tarihi : 25.1.2007 20:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!