Sürüp Gitme O Ceylanın İzini

Yeğenim Hasan Celil, askerden bana mektup yazarak sevdiği kızı başkasına vermemeleri için benden yardım istedi oysa kızı başkasına vermişlerdi onun için

Sürüp gitme o ceylanın izini
Selam eder ben öperim gözünü
Dinlersen dayıyın altın sözünü
Meclis-i irfanda eğlenmelisin

Ben severin kara günün dostunu
İnsan kem düşürmez kendi neslini
Dostunu yüksek tut, indir hasmını
Kelamı kantarnan eylemelisin

Lev-u mahfuz yazmış yazgı silinmez
Takdir mukatterat nedir bilinmez
Gıymat bilmeyene meyil verilmez
Candan sadık yara bağlanmalısın

Her civanda olur bu müşkili zar
Kimi sadık olur, kimisi ağyar
Mefasız dilbere eyleme karar
Mert oğlu, mert diye söylenmelisin

Hep aşıklar böyle detrlidir ahir
Sen bahtsız Ferhat'sın,ben dertli Tahir
Gücenip dayına eyleme gahir
Bulunmaz çaresi neylemelisin

Yeni nesillerde cilveli nazlı
Kimi selvi boylu, kimi ahu gözlü
Elde güzel çoktur bülbül avazlı
Önce istikbalin sağlamalısın

Anlar isen yeter bunca talimat
Sabırlı kulların sonu selamet
Çok geçti başımdan böyle zulümat
Üstadın sözünü dinlemelisin

Gelip geçicidir bu işler bence
Dikkat eyle düşün inceden ince
Dinin müslümandır, mezhebin yüce
Hak yoluna sinan dağlamalısın

Söyler Sefil Ahmet dili yorulmaz
Dert meşekkat başımızdan farımaz
Olura olmaza meyil verilmez
Ferhat'san Şirine ağlamalısın

Sefil Ahmet(Baki)