Sürünüyorum Şiiri - Şahin Ertürk

Nöbetçi şair derler bana
Herkes giderken mars'a,ay'a
Sevda yolunda kaldım yaya
Aşk uğruna sürünüyorum

Bazıları tepemden baktı
Bazıları kalbimden vurdu
Bazıları üstümden geçti
Köşelerde sürünüyorum

Gözlerimden kanlar akıyor
Tutmaz oldu elim,ayağım
Bende bu dertler hiç bitmiyor
Doktorlarda sürünüyorum

Yangın yeri sanki yüreğim
Yokluğundan kavruluyorum
Harabeye döndü şu gönlüm
Yaşamıyor sürünüyorum

Bilsen nasıl,nasıl zordayım
Mezarında hep nöbetteyim
Toprağı öpüp,kokluyorum
Yaşamıyor sürünüyorum