Dik duruşluyum, bu sürüde eke menem.
Şükür, koyun değilim, koç ve teke menem.
Gördüm ki, şu oymakta kükreyen kalmamış,
Anladım ki, bu meydanda en böke menem…
Bizim illerde, bu dağlarda aka
menem.
O yüreklere su taşıyan saka menem.
Bu sürüde boynuzu çamurlu danayım,
Sanmayın, miskin miskin yatan
öke menem…
29 Ekim 2011 Ct. 10:25
K.Sinan/B.Evler/ İST.
Eke; Diklenen, korkmayan.
Böke; Yiğit, güçlü, pehlivan.
Aka; Yerel yönetici.
Öke; Öküz.
Kayıt Tarihi : 17.3.2013 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!