Sürünen Gölgeler Şiiri - Kadir Karakulak ...

Ne kadar şendi,çocukluğumda ki geçen yıllar.
Yapraklarını dökmüyordu,sallandığım ağaçlar.
Terli avuçlarımda doğan hasretimdi sabahlar.
Masum bir oyundu inan,saklandığım akşamlar

Yıllarca,yılları kovaladım,koştuğum yollarımda.
Heyecanım yeşerdi,bastığım terli topraklarda.
Yaşamak,zamanda yarışmakmış,rüzgarlarda.
Tutundukça her günde ağlattı beni,nasırlı yıllar.

Tırmandığım yokuşun,rüzgarında yuvarlanırken.
Süründükçe gölgemde şimdi,hep ağlarım ben.
Saltanatını süremeden gençlik,giderken elden.
Baykuş karanlığının hayallerinde,kayboldu yıllar.

Titreyen gölgelerimde,rüzgarlara hastet kaldım.
Ayaz gecelerimde,isli hayallerimle hep yandım.
Hayat bağında kuruyan,yapraklarımda ağladım.
Sallandıkça düşer aklımdan şimdi, yorgun yıllar.